تازه بعدها بود که مثلا روشن شد شیمی آلی شعبه ای است از علم شیمی که به مطالعه ترکیبات کربن اختصاص دارد . چرا که اتمهای کربن می توانند به طور متنوع با یکدیگر ترکیب شده و تشکیل ترکیبات حلقوی یا ترکیبات زنجیری درازی را بدهند . یا آنکه شیمی غیر آلی ( شیمی کانی ) شعبه ای است از علم شیمی که به مطالعه عناصر و ترکیبات مواد معدنی اختصاص دارد .
به هر حال دوره ، دوره کشف عناصر شیمیائی بود . هر چند مدت عنصر جدیدی کشف می شد و ضمنا جدول تناوبی یا جدول مندلیف نیز هنوز تنظیم نشده بود .
در دانش شیمی نوع نابسامانی به چشم می خورد و نابسامانی در زمینه نامگزاری عناصر چشمگیر تر بود . هر کس به سلیقه خود برای هر عنصر نام جداگانه انتخاب می کرد . شدت چند گانگی اسامی بحدی بود که گاهی اسم فلان عمصر با اسم همان عنصر در شهر مجاور فرق می کرد . غالب اسامی ریشه در دوره کیمیاگری داشتند و در تمام اسامی نوعی گرایش فولکوریکی و غیر علمی محسوس بود .
برای مثال اکسیژن ( هوای آتشی ) و اسم آنتیمون ( سلطان آنتیمونی سولفید ) بود . علاوه بر آن چون فورمولهای شیمیائی وجود نداشتند بجای آنها از انواع علامتها و تصویرها سود می جستند .
چند غالب قریب به اتفاق علامتهای مفهوم عام نداشتنه و تنها خود مبتکر از آنها سر در می آورد .لزوم ایجاد نوعی نظم برای بی نظمی در شیمی اجتناب ناپذیر شد . خوشبختانه دیری نگذشت که ، مقاله ای در سال 1815 در نشریه ( ژورنال مختص شیمی و فیزیک ) منتشر شد که حلال مشکل به شمار آمد .
در مقاله توصیه شده بود ، از آن پس به جای علامت و تصویر فرمول شیمیائی استفاده شود . در مقاله آمده بود : فورمولهای پیشنهادی به ما امکان می دهند نه تنها خود عنصر را بشناسیم بلکه ترکیبات عناصر را بشناسیم بلکه ترکیبات عناصر را با یکدیگر نیز به راحتی و سادگی بفهمیم و آنها را مورد استفاده قرار بدهیم .
فورمولهای پیشنهادی به سادگی فورمولهای جبر در ریاضیات قابل درک و تعمیم هستند و بدون اشکال بخاطر سپرده می شوند . پیشنهاد من آن است که حرف اول نام لاتینی هر عنصر را به عنوان فرمول آن عنصر پذیرا شویم . مثلا برای اکسید مس CU+O برای اسید کربینیک C+2O و برای آب 2H+O و غیره . حال اگر یک حجم ترکیبی داشته باشیم می توانیم از + صرفنظر کنیم مثلا بجای آنکه بنویسیم CUI+SO3 می نویسیم CUOSO3 .
نویسنده مقاله شخصی بود به نام جون جاکوب برزیلیوس ، پرفسور در رشته شیمی و در آکادمی علوم سوئد عضویت داشت و یک شیمی دان با شهرت جهانی به شمار می آمد .
فورمول پیشنهادی او بحدی پراتیک و ساده و علمی بود که با آغوش باز پذیرفته شد بلکه در دراز مدت کاربرد بین المللی پیدا کرد و اهمیتش را تا امروز نیز به طور صد در صد حفظ کرده است .
جان جاکوب برزیلیوس در 20 اوت 1779 در واروسوندا واقع در گروئلند شرقی به دنیا آمد . پدر و مادرش را خیلی زود یعنی در دوره دبستان از دست داد . از خانواده فقیری بود به طوری که در عین درس خواندن ناچار بود کار هم بکند ، او دوره دبیرستان را در دانشگاه اوپالا به اتمام رساند .